Bradbury Building został wybudowany w Los Angeles w 1893 roku na zlecenie potentata kopalnianego, Lewisa L. Bradbury. Pomysłodawca od początku miał zamiar stworzyć unikalny budynek, a ostatecznym kształtem projektu zajął się architekt Mark Wyman. Budynek jest przykładem architektury neorenesanu, a jego fasada nie wyróżnia się wśród architektury typowej dla Wschodniego Wybrzeża USA. Bez wątpienia zasłużył sobie na nominację do architektonicznego Oscara. Budynek pojawił się w licznych teledyskach, powieściach oraz filmach, a popularność zdobył dzięki filmom noir w latach 50. ubiegłego wieku: D.O.A. (1950) oraz M (1951). Podobnie jak Ennis House, Bradbury Buidling jest najbardziej znany z roli w Łowcy androidów z Harrisonem Fordem w roli główne.
Niepowtarzalny charakter budynku kryje się w jego wnętrzu, którego centralnym elementem jest jasny i przestrzenny dziedziniec. Ceglane wnętrze Bradbury Building tworzy kilka pięter balkonów i klatki schodowej bogato zdobionych płaskorzeźbami, żeliwnymi balustradami i marmurem.